آیا خبرهای خوب درباره کووید ۱۹ وجود دارد؟

در میان ترس، نگرانی و عدم اطمینان در مورد همه‌گیری کروناویروس، به نظر می‌رسد هر روز خبرهایی بدتر از روز قبل به گوش ما می‌رسد، اما خبرهای خوب درباره کووید ۱۹ نیز وجود دارد که می‌تواند برای ما آرامش بخش باشد.

علت نگرانی موجه است. اما مانند بیشتر بلایای طبیعی، مصیبت‌ها و تهدیدهای بهداشت عمومی، دلایلی برای امید داشتن و حتی خوش‌بین بودن نیز وجود دارد. خوش‌بین و مثبت بودن در این شرایط حتی اگر فردی باشید که همیشه نیمه پر لیوان را می‌بیند یا اعتقاد دارید که از این بدتر هم می‌توانست اتفاق بیفتد، ممکن است سخت باشد.

خبرهای خوب در مورد همه‌گیری کروناویروس یا بیماری کووید ۱۹

بیشتر افراد مبتلا به کووید ۱۹ بهبود می یابند. برآوردها نشان می دهد که ۹۹٪ از افراد آلوده به ویروس کرونا که باعث بیماری کووید ۱۹ است بهبود می‌یابند. بعضی از افراد نیز هیچ‌گونه علائمی نشان نمی‌دهند. در حالی که هزاران نفر جان خود را از دست داده‌اند، میزان مرگ و میر کلی حدود ۱٪ (یا شاید حتی پایین‌تر) است، بسیار کمتر از بیماری‌های MERS (حدود ۳۴٪SARS (حدود ۱۱٪) یا ابولا (۹۰٪)، اگرچه بیشتر از میانگین ​​آنفولانزای فصلی است. با وجود اینکه از دست دادن زندگی به خاطر این بیماری وحشتناک است و موارد بسیار بیشتری پیش‌بینی می‌شود، اما تنها بر اساس نرخ مرگ و میر، اوضاع می‌توانست بدتر از این هم باشد.

 

به نظر می رسد کودکان کمتر مبتلا شده و یا بیماری خفیف‌تری دارند. بر اساس اطلاعات مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا، اکثریت قریب به اتفاق مبتلایان به این ویروس در میان بزرگسالان بوده‌اند. هنگامی‌که کودکان به این ویروس آلوده می‌شوند، بیماری خفیف‌تری بروز می‌دهند. برای بچه‌ها و والدین آن‌ها، این خبر خوبی است. با این حال، توجه به این نکته مهم است که کودکان نیز ممکن است بیمار شوند. مطالعه جدیدی در اوایل شیوع این بیماری در چین نشان داد که تعداد کمی از بچه‌ها، به ویژه نوزادان و کودکان نوپا ممکن است نوع شدید این بیماری را تجربه کنند. همان‌طور که به طور کلی صادق است، به احتمال زیاد کودکان نیز می‌توانند به شکل ناقل عمل کرده و موجب گسترش بیماری شوند.

 

تعداد موارد جدید مبتلا به ویروس کرونا در نقطه‌ای که مرکز شیوع این بیماری بوده رو به کاهش است. مدیر سازمان بهداشت جهانی در طی سخنرانی خود ضمن اعلام شیوع ویروس کرونای جدید و شیوع یک همه‌گیری گفت: “چین و جمهوری کره به طور قابل توجهی اپیدمی را کاهش داده‌اند.” در حقیقت، استان ووهان چین (محل اولین موارد) برای اولین بار از زمان آغاز شیوع بیماری هیچ مورد محلی جدیدی را گزارش نکرده است. موارد جدید نیز مسافرانی بوده‌اند که به آن شهر سفر کرده و وارد آن شدند. در حالی که روش‌هایی مانند آزمایشات تشخیصی تهاجمی و اقدامات قرنطینه سختگیرانه که این کشورها برای کنترل ویروس اعمال کردند، در همه جا عملی یا قابل قبول نیست، اگر واقعاً تعداد موارد جدید در چین در حال کاهش است، این خبر خوبی است و نشان می‌دهد که تلاش برای مهار شیوع این بیماری می‌تواند موفقیت‌آمیز باشد.

 

اینترنت وجود دارد. ما در حال حاضر روش‌های مختلفی را برای رعایت فاصله اجتماعی داریم که با استفاده از آن‌ها می‌توانیم ارتباط‌های پزشکی و اجتماعی خودمان را حفظ کنیم. افرادی که در قرنطینه هستند با استفاده از اینترنت قادرند از شما درخواست کمک کرده، به ملاقات دوستانشان بروند و یا خانواده و پزشکان خود را به صورت مجازی ببینند.

 

پاسخ ما به همه‌گیری‌های احتمالی در آینده باید بهبود ‌یابد. بیماری کووید ۱۹ کاستی‌هایی را در سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی در سراسر جهان نشان داده و فرصتی را نیز برای بهبود آنها ایجاد کرده است. به عنوان مثال، باید واکنش جهانی سریع‌تر، توزیع بهتر و سریع‌ترِ کیت‌های آزمایشگاهی و همچنین سیستم پیام‌رسانی عمومیِ هماهنگ‌تر و منسجم‌تری برای شرایط مشابه در آینده در نظر گرفته شود. (البته هیچ تضمینی وجود ندارد).

حرف آخر

اشتباه نکنید: اپیدمی جدید کروناویروس مشکلی بزرگ است که انتظار می‌رود در هفته‌ها و ماه‌های بعدی گسترده‌تر شود. برای کسانی که به این بیماری مبتلا شده‌اند و همچنین افرادی که در تلاشند تا به این بیماری دچار نشوند، زمان سختی است. با وجود خبرهای بد و ناخوشایند، داستان‌ها و پیام‌های مثبت و همچنین دلایلی برای امیدوار ماندن نیز وجود دارد.

همچنین می‌توانیم امیدوار باشیم که این تهدید، ما را به شکلی کنار هم جمع کرده و به ما در شناخت بهتر مشترکاتمان کمک می‌کند؛ همه ما انسان هستیم، بیمار می شویم و نگران عزیزانمان هستیم. ما به عنوان موجودات اجتماعی سعی می‌کنیم وقتی اتفاقات بد رخ می‌دهد به یکدیگر کمک کنیم که اگر این اتفاق بیفتد خبر خوبی است که قبل از شروع همه‌گیری امکان پیش‌بینی آن وجود نداشت.